جوان گفت: دنیا، چه جای عجیبی است. مدام در آن باد و بوران است. باد می وزد و هرچه هست و نیست با خود می برد. من اما دلم می خواهد یادگاری از خودم بگذارم که هیچ بادی نتواند آن را ببرد. ای جوان مرد بگو چه کار باید بکنم؟
جوان مرد گفت: بنویس، بنویس، بنویس.
جوان گفت: بر چی بنویسم و با چی؟
جوانمرد گفت: بر هر چیز می توان نوشت الا بر آب. اما تو بر آب بنویس، بر آب بنویس و با خون خویش. این یادگاری است که تنها عاشقان و مستان و سوختگان می گذارند.
و در جهان تنها همین یادگار می ماند.

این بزرگی ات را در تن کوچک من جا داده ای؟
خدا گفت: جهان را در تو جا داده ام، زیرا جوانمرد نخواهی شد مگر آنکه جهان مرد باشی!

 نظرآهاری                                                                                                                              چلچراغ/سال چهارم/شماره168

 

پیامبری از کنار خانه ی ما رد شد.
سیب
پیپ و فانوس
فردا هم روز خداست...
همه چیز همان طور که هست خوب است
[عناوین آرشیوشده]

بازدید امروز: 71

---

بازدید دیروز: 1

---

کل بازدید :62204

دی ماه 1386
بهمن ماه 1386
اسفند ماه 1386